Wie zou eigenlijk het meest enthousiast zijn? Die grote massa jongeren die over goed anderhalve week misschien voor het eerst naar een groot festival mogen gaan (Pukkelpop)? Of eerder die andere massa routiniers (m/v/x), in de volksmond beter gekend als ‘het vaste Pukkelpop-meubilair’? Zij krijgen over vijf dagen namelijk al de kans om de grassprietjes van hun geliefde festivalterrein langs de Kempische Steenweg in Hasselt gedurende één dag te komen knuffelen.
(coverfoto © Kris Van de Sande, Pukkelpop 2019)
HearHear! heet die nieuwe experimentele formule die de Pukkelpoporganisatie onder impuls van Eppo Janssen op de wereld loslaat. De gitaren waren de voorbije edities naar de achtergrond verdwenen, terwijl het festival ondanks de forse groei in crossgenres, techno en hiphop de vinger aan de alternatieve pols hield om haar initiële opzet – ontdek vandaag al welke bands in de toekomst een enorm potentieel hebben om het te maken – niet overboord te gooien.
Het zou echter redelijk oneerbiedig zijn ten opzichte van die core, mocht iemand geneigd zijn om HearHear! te zien als een ‘Pukkelpop Classic’, of erger nog, ‘een makkelijke manier om geld te verdienen’. Wie dat beweert, heeft Pukkelpop nooit begrepen. Je kan er helaas geen aantallen op kleven, maar hoeveel jongeren zouden na een eerste festival-ontdekkingstocht niet geïnspireerd worden om de platencollectie van ma en pa toch maar eens grondig te doorsnuffelen? Die ma en pa, dat zijn degenen die sinds het midden van de jaren 1980 zelf uit nieuwsgierigheid tussen nadarhekkens rond een voetbalveld in Heppen gingen staan. Daar stonden toen hun bands uit hun alternatieve scene samen op een podium. Daar waren ook hun vrienden en kennissen, en daar ligt ongetwijfeld de basis van heel wat creatieve exploten die ze sindsdien ondernamen. Waarom zou het dus met hun kinderen anders gaan?
En dus krijgt die oude generatie (en hun kinderen, natuurlijk) nu een passend eigen festival, met bands die ze kennen, en bands die ze ontdekken. Drie podia van Pukkelpop, met de Marquee als hoofdpodium, worden speciaal hernoemd en voor één dag ingericht als een afzonderlijke, experimentele maar kleinschaliger formule. De organisatie verwacht zo’n 16.000 proefkonijnen die niet mogen blijven overnachten en aan het einde van de dag netjes weer naar huis mogen gaan.
Tussen haakjes, in dit laatste zou trouwens wel eens de grootste uitdaging van komende zondag kunnen liggen. Dus, Eppo, hopelijk heb je het aantal weipalen op het HearHear-terrein op voorhand geteld. De kans bestaat namelijk altijd dat iemand zich zou willen camoufleren. Maar je herkent ze gemakkelijk aan de baard, de bolling halfweg en de bril.
Hitte en droogte
Pukkelpop zal de komende dagen nog uitgebreid communiceren over hoe ze zal omgaan met de aangekondigde hitte. Een aparte nieuwsbrief met smeerweer-tips voor de festivalbezoekers van Pukkelpop én HearHear is momenteel in opmaak. Sowieso voorziet de organisatie echter al de volgende zaken:
–Voldoende drinkbaar water: bezoekers mogen een lege drinkbus (geen metaal) of camelbag meebrengen die op diverse plaatsen op het festivalterrein gevuld kan worden
–Zonnecrème dispensers: op een aantal plaatsen voorzien we dispensers met factor 30 en 50 zonnecrème
-Aan schaduwplekken is er zeker geen gebrek. De optredens gaan ook door in goed verluchte tenten.
-Ook het Vlaamse Kruis neemt dit alles vanzelf mee in hun werking en planning, en is extra alert tijdens de hete dagen
-De medewerkers op vaste plaatsen binnen en buiten het terrein krijgen parasols ter bescherming
–Magic mist vernevelaars zorgen voor verkoeling langs onze houten wandelweg die het hele festivalterrein doorkruist.
“In het verleden namen we al gelijkaardige voorzorgsmaatregelen tijdens warme edities en dat verliep altijd prima”, stelt perswoordvoerder Frederik Luyten iedereen gerust. “Die graden extra zijn doorgaans minder een probleem dan aanhoudende regen voor festivalgangers. Wat niet wegneemt dat we goed voorbereid willen zijn.”
Daarnaast kan er ook een probleem opduiken met de kurkdroge weide zelf. “Dit maakt deel uit van onze samenwerking met de brandweer”, antwoordt Frederik. “Wij zullen hun richtlijnen hierin volgen, bijvoorbeeld gras goed kort maaien, of blusgators paraat houden voor terrein en campings (just in case). Maar PKP werkt bijvoorbeeld niet met open vuur, dus dat risico blijft erg beperkt en voorlopig geldt nog steeds code oranje, met geen zicht op opschaling. Hoe dan ook is er verhoogde waakzaamheid bij onze teams.”
Hulpverleningszone Zuid-West-Limburg houdt het voorlopig bij een tiental brandweermensen op het festivalterrein: twee in het commandocentrum, zes man met een autopomp vlakbij het terrein en twee man met een klein voertuig (blusgator) per camping voor ‘eerste hulp bij kleine brandjes'”, vertelt Gretel Kerkhofs.
4 muzikale tips
De affiche moeten we intussen niet meer voorstellen. De volledige line-up vind je op de website van HearHear. Wel nog dit: er is zondag niks te beleven buiten het festivalterrein, dus er zijn geen eet- of andere barbecuestandjes te vinden. De Kempische Steenweg wordt bovendien niet afgesloten, hou daar rekening mee als je naar de ingang van het festival wandelt. En regelmatig binnen- en buitenlopen, zoals bij Pukkelpop, is er ook niet bij. Eenmaal buiten is defitief buiten, en dan mag je alleen weer binnen met een nieuw ticket.
Dit zijn alvast onze vier tips voor een geslaagde, alternatieve zondag in Hasselt. HearHear!
Anna Calvi
De kersverse mama en super getalenteerde muzikante uit Londen draait intussen al 11 jaar mee en is absoluut geen onbekende voor het ervaren Pukkelpop-meubilair. Dacht Eppo bij de samenstelling van de affiche: hoe kunnen we de lat meteen heel hoog leggen? (of iets dergelijks). Calvi mag namelijk al heel vroeg in de namiddag (om 13u15 al…) het podium op voor wat ongetwijfeld één van de eerste hoogtepunten van HearHear wordt. Ze leverde de voorbije jaren muziek voor de tv-serie Peaky Blinders (seizoenen 5 en 6) en bracht op basis daarvan recent nog een interessante EP uit, ‘Tommy’ waarop ze niet alleen Johnny Cash covert – de singel ‘Ain’t no grave’ – maar ook Nick Cave’s ‘Red Right Hand’.
Ons advies: sta komende zondag al om 7 uur bij de bakker voor de koffiekoeken, maar zorg vooral ervoor dat je deze niet mist. Niemand zal je na dit concert vreemd aankijken als je nog een middagdutje wil doen.
Squid
Tussen de gekende namen op HearHear mag het jonge Britse grut van Squid zich even komen voorstellen. In hun moederland dragen ze intussen al het label ‘most promising band’ mee, maar je moet volgens ons dan toch wel de nodige muzikale bagage mee hebben: want nu dit, straks iets anders, morgen weer iets compleet nieuw gemixt in één song vereist toch de nodige muzikale flexibiliteit. Post-punk meets disco-funk, met een stevige ritmische beat eronder en een hoop percussie eroverheen – want dat vinden ze “de vissaus die elk gerecht áf maakt”. Ze beschrijven in hun teksten tegelijk hoe een deel van de Britse jeugd zich voelt sinds de Brexit. Squid was nog niet zo lang geleden verplicht om een geplande Spaanse tour uit te stellen omdat het visa-papierwerk (nodig om vanuit de UK post-brexit te kunnen werken op het Europese vasteland) zo goed als onmogelijk bleek. Van dat soort dingen worden ze redelijk pissed, en dan gaan ze liedjes schrijven. Hun eerste single ging trouwens ooit over kamerplanten.
Ons advies: we zijn zeer nieuwsgierig en gebruiken intussen graag de woorden (met bijhorende intonatie) van de legendarische Spock uit Star Trek. ‘Fascinating.’
Strand of Oaks
Dirk Steenhaut, muziekrecensent bij Knack, schreef in 2015 al redelijk profetische woorden over Tim Showalter en Strand of Oaks, na een supermooie passage op Pukkelpop dat jaar: “de Grote Sprong Voorwaarts behoort zeker tot de mogelijkheden.” Intussen heeft de man 8 meersterrenalbums in zijn rugzak die bij menig muziekliefhebber moeilijk van de platenspeler geraken (of heel vaak heel snel weer opgelegd worden), net omwille van die intense, eerlijke emoties die americanagewijs over je heen gestreeld worden.
Ons advies: vergeet je zakdoek niet voor dit concert! Dit wordt intens genieten.
Pixies
Waarschijnlijk dé band waarop héél veel HearHearders zitten te wachten. Pixies brengen op 30 september een nieuw album uit, ‘Doggerel’, en dat willen ze heel graag komen voorstellen tussen hun klassiekers. ‘There’s a moon on’ is de singel die dit album introduceert, en daarin hoor je direct hoe de band een nieuwe invulling geeft aan wat ze traditioneel brachten. Aan het muziekblad NME vertelde Black Francis nog niet lang geleden dat Pixies op dit nieuwe album “heel grote, gedurfde en georchestreerde dingen” uitprobeert. “Ik hou er wel van om die punky stuff te spelen, maar dat kan je niet artificieel creëren. En dus doen we het anders.” Uit datzelfde interview halen we ook nog dat minimalisme voorop stond bij het nieuwe album, zeker wat het gebruik van de gitaarpedaaltjes betreft. “We were putting simplicity on a pedestal for this album. As the Japanese would say, why would you want to take this perfectly good piece of fish and ruin it by cooking? We were attracted to minimalism.”
Ons advies: ga volledig los tijdens de klassieke hits, maar verwacht tegelijk een band die nummers speelt van meer dan 2 minuten.
