De fantasy en sci-fi fans hebben Flanders Expo al een aantal weken geleden bezocht, maar het lijkt alsof de superhelden even zijn blijven hangen. Afgelopen weekend ging op dezelfde plek namelijk de Reva beurs door, de vak- en publieksbeurs voor mensen met een beperking. Maar wie een autosalon voor grijze ziekenkasrolstoelen verwacht, zou wel eens grote ogen kunnen opentrekken.
Elke dag word ik thuis geconfronteerd met ‘anders zijn’. We vangen dat echter ook elke dag weer op met een kwinkslag, wat donkere humor en een problem solving attitude. En dus werd ik meegesleept naar deze beurs.
Eén van de allereerste dingen die we tegenkomen, is een soort Spiderman-pak op kindermaat. Niet zo maar eentje voor alle duidelijkheid, maar een versie die eerder neigt naar Iron Man: een volledig pak gemaakt van braces en ortheses. Het epic printje er overheen doet me bijna jaloers worden op degene die zoiets mag dragen.
We spreken even met de mensen achter dit pak: Ortho Medica. Ze zitten aan de Koppenberg, wat ze wel een beetje verraden door de gigantische print tegen de muur. Dit bedrijf ontwerpt verschillende hulpmiddelen en gebruikt daarvoor de nieuwste technologieën. Zo is het bij hen gedaan met velcro, want in de plaats gebruiken ze een Cobra sluiting. Deze technologie is vanuit de States overgewaaid en draait voornamelijk rond opspanbare kabels. Die zorgen ervoor dat een polsbrace eerder gemaakt lijkt voor Legolas – dat is die boogschietende elf uit ‘Lord of the Rings’, mocht je film- en literatuurgeheugen een beetje roestig zijn.
Het bedrijf toont ons ook trots een stuk prothese dat lijkt te bestaan uit metaal en hout. Met één vlotte trekbeweging splijt die prothese in twee en zien we een stevige plastic binnenkant, tegen elkaar gehouden door sterke magneten. Voor elke klant is er maatwerk via 3D geprinte elementen, en met een transfer kan elk element een kleur naar keuze krijgen.
Aanpasbaarheid is wel een doorlopend thema over de hele beurs heen. Op de stand van Loopwheels zagen we speciale wielen in een hele ruime reeks van kleuren. De technologie daarachter is vooral enorm interessant. In plaats van vaste spaken te gebruiken in rolstoelwielen, kiezen zij voor drie ovale cirkels in een flexibel materiaal. Die oplossing absorbeert tot 70% van de schokken. Hun product lijkt perfect gemaakt voor onze Belgische steden, maar… dit is een klein Brits bedrijf.
“Je zou denken dat onze regenboog-gekleurde demo-wielen enkel op een beurs zoals de deze zouden staan”, vertelt een medewerkster van het bedrijf. “We hebben echter klanten die écht voor een fleurige oplossing kiezen. Of soms een mengeling van 2 kleuren, zoals bij hun favoriete voetbalteam. Onlangs hadden we een klant die alles zwart wilde met slechts één felrode spaak ertussen. Dat zag er echt wel cool uit.”
Een testritje later kunnen we niet ontkennen dat dit een coole oplossing is voor onze kasseien. En daar stopt het nog niet. Een uitvoering in carbon fiber is splinternieuw, én het bedrijf is met nog andere, interessante projecten bezig om hun bestaande producten nog te verbeteren.
De coolheidsfactor stopt nog niet. Op de stand van Move All The Way staan een paar speciale minivoertuigjes te blinken – of toch relatief. Vier gigantische wielen, een kuipstoel en enkele modderplekken: dit is de Zoom Uphill van het Zweedse zoom[ability]. Een rolstoel waar Jeremy Clarkson graag in zou terecht komen.
Dit zware monster weegt 75 kilogram, kost 13.000 euro maar haalt offroad vlotjes een snelheid van 20 kilometer per uur. Ik mag plaatsnemen voor een testritje en krijg het advies om heel voorzichtig de gasknop in te duwen. Opeens komt de stoel tot leven en schokt hij naar voor. Heel rustig geraak ik in een lege zijgang. Dan duw ik de knop volledig in. In minder dan twee seconden zit ik op topsnelheid én aan de andere kant van de gang. Die smile blijft zéker een kwartier op mijn gezicht! Wanneer ik mijn vriendin overtuigd krijg om het zelf ook eens te proberen, vertoont zij nadien dezelfde symptomen. “Krijgen we korting als we er meteen twee nemen? Nee?”
13.000 euro klinkt trouwens als een bom geld, maar een saaie grote elektrische rolstoel met enkele opties geraakt probleemloos aan een vergelijkbaar bedrag, al kan je die wel makkelijker argumenteren bij de aanvraag voor terugbetaling. Dus aan wie verkoop je eigenlijk zo’n beest? “Mensen die graag op de buiten zijn en zonder compromis hun actieve lifestyle willen behouden”, luidt het antwoord. Vorige week verkocht het bedrijf er bijvoorbeeld eentje aan een vrouw die graag aan zee ging wandelen met haar drie honden. Nu kan ze dat opnieuw. Alleen hopen we dat haar honden kunnen volgen.
Naast ons staat intussen een soort Segway met een stoel erop gemonteerd. Eén van de medewerkers van het bedrijf – de enige op de stand die niet zelf in een rolstoel zit, tussen haakjes – vertelt erover in een sappig Kortrijks accent. “Déés is een vréé krachtig machien met twee krachtige motoren”. De Nino ziet er inderdaad niet slecht uit.
Voor 8.800 euro kan je daarmee 38 kilometer afleggen aan een snelheid van negen kilometer per uur. De man straalt als hij de uitleg doet. “Ge zijt al rap ne Benidorm Bastard met een scootmobiel. Dit is echt hip.” We kunnen die uitspraak niet ontkennen. Met finetuning via een app en strakke lijnen is dit echt wel de scootmobiel van de toekomst. De vrouw die al testend rond-crosst, lijkt ook helemaal overtuigd:
“Ik voel me zo gehandicapt met een grote elektrische rolstoel. Dit is veel subtieler en beter.”
Nog meer superhero toestanden vinden we bij To Walk Again. Een volwaardig exoskelet staat daar klaar voor een demo. In plaats van in een of ander harnas gehesen te worden, kunnen patiënten met een dwarslaesie met dit exoskelet opnieuw bewegen op therapie. Het verbetert niet alleen de zenuwcirculatie en de botdensiteit, maar ook de ervaring om opnieuw te kunnen wandelen. En die motivatie werkt.
Ik krijg ook een Gloreha handschoen aangemeten. De oefenrobot toont handbewegingen op een scherm. Via staalkabels die naar elke vinger gaan, bewegen mijn vingers opeens. Ik voel me een Audio Animatronic in Disneyland die geprogrammeerde bewegingen uitvoert, maar het is wel een enorm cool hulpmiddel.
Achter deze handschoen steekt een eenvoudig idee: de robot zorgt voor de juiste bewegingen en stimuleert ook hier de zenuwen. Vergelijk het zien van de bewegingen op het scherm met spiegeltherapie. Doe een beweging met de ene hand in een spiegeldoos, en dat geeft het gevoel dat de andere hand dat ook kan.
Een andere handschoen is dan weer écht supervillain! Op duim, wijsvinger en middelvinger zitten zwarte sensoren die voelen wanneer je iets vastgrijpt en dan extra kracht bijgeven. Ons plastic waterflesje kraakt onder de druk, en heel even wanen we ons Superman die een steen tot gruis perst. Heel even – en het flesje overleeft het ook.
Naast al die technologische en coole hoogstandjes vond een bezoeker van Reva ook ‘normale’ infostanden, zoals die van de overheidsdiensten. Zo konden mensen die vragen voor FOD Sociale Zekerheid hadden, rechtstreeks bij medewerkers terecht. Dat is alleszins een stuk efficiënter dan telefoneren, want zoals bekend bedraagt die achterstand nog altijd vijf maanden.
Na een dag van aangename verbazingen en ontdekkingen kunnen we maar één conclusie trekken: het is goed dat er een beurs zoals Reva bestaat. Die toont aan dat een beperking geen straf hoeft te zijn, en dat er heel veel organisaties en hulpmiddelen bestaan die je een echte superhero kunnen maken. (kvds/adc)
